-
1 wymierzyć karę komuś
наказа́ть кого́-л. -
2 wymierzyć
глаг.• вымерить• замерить• измерить• измерять• мерить• отмеривать• причинить• смерить* * *wymierz|yć\wymierzyćony сов. 1. измерить, обмерить;\wymierzyć pole обмерить поле;
2. отмерить;\wymierzyć odległość отмерить расстояние;
3. do kogo-czego прицелиться в кого, что;\wymierzyć do kogoś z pistoletu направить дуло пистолета на кого-л.; 4. нанести (удар etc.);\wymierzyć
policzek дать пощёчину;● \wymierzyć karę komuś наказать кого-л.;\wymierzyć komuś podatek, grzywnę обложить налогом кого-л., наложить штраф на кого-л.+3. wycelować
* * *wymierzony сов.1) изме́рить, обме́ритьwymierzyć pole — обме́рить по́ле
2) отме́ритьwymierzyć odległość — отме́рить расстоя́ние
3) do kogo-czego прице́литься в кого, чтоwymierzyć do kogoś z pistoletu — напра́вить ду́ло пистоле́та на кого́-л.
4) нанести́ (удар и т. п.)•- wymierzyć komuś podatek
- grzywnęSyn:wycelować 3)
См. также в других словарях:
wymierzyć — dk VIb, wymierzyćrzę, wymierzyćrzysz, wymierzyćmierz, wymierzyćrzył, wymierzyćrzony wymierzać ndk I, wymierzyćam, wymierzyćasz, wymierzyćają, wymierzyćaj, wymierzyćał, wymierzyćany 1. «zmierzyć coś dokładnie; dokonać pomiarów» Wymierzyć długość,… … Słownik języka polskiego
kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… … Słownik języka polskiego
wymierzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymierzaćam, wymierzaća, wymierzaćają, wymierzaćany {{/stl 8}}– wymierzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wymierzaćrzę, wymierzaćrzy, wymierzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawiedliwość — ż V, DCMs. sprawiedliwośćści, blm 1. «sprawiedliwe postępowanie; sprawiedliwy sąd o czymś; bezstronność osądu, obiektywizm» Należna sprawiedliwość. Sprawiedliwość dziejowa. Obywatelska sprawiedliwość. Sprawiedliwość w sądach, w postępowaniu, w… … Słownik języka polskiego
ukarać — dk IX, ukarzę, ukarzesz, ukarz, ukaraćał, ukaraćany «zastosować w stosunku do kogoś karę, wymierzyć komuś karę» Ukarać winnych. Ukarać sprawcę wypadku. Ukarać kogoś grzywną za przekroczenie przepisów. Ukarać przestępcę więzieniem … Słownik języka polskiego
sprawić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}łaźnię {{/stl 13}}{{stl 7}} wymierzyć komuś karę cielesną, sprawić lanie; pobić kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Za te wybryki sprawię ci łaźnię. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wlepić — I {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. wlepiać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wlepić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} dać, sprzedać coś komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stosowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, stosownyni, stosownyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który najlepiej się nadaje, pasuje do czegoś, odpowiada czemuś, przystaje do sytuacji i okoliczności; odpowiedni, właściwy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stosowny moment … Langenscheidt Polski wyjaśnień
stuknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}stukać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}stuknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
